دستورات پایه SQL
SHOW SQL
دستور SHOW SQL اطلاعات موجود در پایگاه داده و جداول آن را نمایش می‌دهد. این دستور به شما کمک می‌کند تا مطالب پایگاه داده خود را پیگیری کرده و ساختار جداول را بررسی کنید.
برای مثال، دستور SHOW DATABASES فهرستی از پایگاه‌های داده مدیریت شده توسط سرور را نمایش می‌دهد.
قطعه کد:
SHOW SQL
قطعه کد:
SHOW DATABASES
نمایش جداول
از دستور SHOW TABLES برای نمایش تمام جداول موجود در پایگاه داده استفاده می‌شود.
قطعه کد:
SHOW TABLES
خروجی:
نکته: به عنوان مثال، ما یک پایگاه داده به نام my_database ایجاد کرده‌ایم که شامل جدولی به نام customers است.
SHOW COLUMNS
SHOW COLUMNS اطلاعات مربوط به ستون‌ها را در یک جدول مشخص نمایش می‌دهد.
مثال زیر، ستون‌های جدول customers را نمایش می‌دهد:
SHOW COLUMNS FROM customers
خروجی:
دستور SHOW COLUMNS اطلاعات زیر را برای هر ستون نمایش می‌دهد:
- FIELD: نام ستون
- TYPE: نوع داده ستون
- KEY: نمایه شدن ستون را نشان می‌دهد
- DEFAULT: مقدار پیش‌فرض اختصاص داده شده به ستون
- EXTRA: اطلاعات اضافی موجود درباره ستون
نکته: ستون‌های جدول customers با استفاده از ابزار ایجاد شده‌اند.
بیانیه SELECT
از عبارت SELECT برای انتخاب داده‌ها از یک پایگاه داده استفاده می‌شود. نتیجه در جدول نتایج ذخیره می‌شود که به آن مجموعه نتایج گفته می‌شود. یک کوئری ممکن است اطلاعات را از ستون‌های انتخابی یا تمام ستون‌های جدول بازیابی کند. برای ایجاد یک کوئری ساده SELECT، نام جدول و ستون یا ستون‌ها مورد نیاز است.
نحوه نوشتن بیانیه SQL SELECT:
SELECT column_list FROM table_name
- column_list: شامل یک یا چند ستون است که داده‌ها از آن‌ها بازیابی می‌شود
- table_name: نام جدولی است که اطلاعات از آن بازیابی می‌شود
در زیر داده‌های جدول customers نمایش داده شده است:
کوئری زیر FirstName را از جدول مشتریان انتخاب می‌کند:
SELECT FirstName FROM customers
خروجی:
نکته: یک عبارت SELECT می‌تواند صفر یا چند ردیف را از یک یا چند جدول پایگاه داده بازیابی کند.